Verhalen
Een brandwondenongeval is niet niks! Pijn, operaties, omgaan met je veranderde uiterlijk... Als kind met brandwonden kan het best zwaar zijn om hier allemaal mee om te gaan. Stichting Kind & Brandwond helpt deze kinderen door het organiseren van lotgenotenactiviteiten. Activiteiten waarbij je andere kinderen met brandwonden ontmoet en kunt zien dat je niet alleen bent!
Lees hieronder de ervaringsverhalen van Jaiden, Guusje, Johathan en Cleo.
Ik moest helemaal alleen in de traumahelikopter
Guusje was vier jaar oud toen ze op vakantie in Frankrijk brandwonden opliep. “Ik weet het nog als de dag van gisteren. Het was acht uur ’s avonds en mijn zusje en ik waren op een heuvel aan het spelen. Mama was water aan het koken omdat er geen warm water op de camping was. Mijn zus Lente en ik waren de heuvel afgerend, maar ik gleed uit en viel tegen de pan met heet water aan. Deze viel zo over mij heen.” Lees het verhaal
“Ze siddert van angst als ze een knal hoort”
24 november 2021. Een datum die voor altijd in het geheugen gegrift staat van Alberthe en haar familie. Die woensdagmiddag loopt Alberthe nietsvermoedend naar het clubgebouw voor een gezellige knutselmiddag. Haar moeder Grietje ligt ziek op bed, dus mag de 8-jarige Alberthe voor het eerst alleen naar de club, die op een paar honderd meter afstand van haar huis ligt. Een paar jochies zitten te spelen met kindervuurwerk. Alberthe zit met haar rug naar ze toe, maar voelt dat er iets in haar kraag wordt gestopt en ervaart een felle pijn. Haar jas staat in brand! Lees het verhaal
Als baby draaide ik de hete kraan open
Toen de kleine Cleo nog maar negen maanden oud was, badderde haar moeder haar in de gootsteen. “Ik draaide de hete kraan open en toen mama erachter kwam, was het al te laat.” Haar moeder zette Cleo onder de lauwe kraan en belde de huisartsenpost, waar ze meteen terecht konden. Vanaf daar werden ze doorverwezen naar het ziekenhuis. Lees het verhaal
De kinderweek heeft mij écht geholpen
Johathan was nog maar één jaar oud toen hij brandwonden opliep aan zijn schouder, borst en arm. Zelf weet hij er niks meer van, maar zijn ouders hebben hem verteld wat er is gebeurd. “Toen ik klein was vond ik onderzetters heel interessant. Mijn moeder had thee op een laag tafeltje gezet op onderzetters. Ik wilde de onderzetter pakken en trok hierbij de thee over mezelf heen.” Lees het verhaal